สำหรับคนที่มีความเสี่ยงสูงที่สุดในการพัฒนาอาการเบื่ออาหาร ได้แก่ ผู้หญิงในวัยรุ่น ผู้ใหญ่ในวัยหนุ่มสาว รวมถึงผู้ชายและผู้หญิงที่อายุมากก็มีความเสี่ยงได้เช่นกัน โรคคลั่งผอมนั้นมักจะไม่ได้รับการวินิจฉัยอย่างรวดเร็ว เนื่องจากคนที่มีความผิดปกติในการกินอาหาร มักจะไม่ทราบว่าตัวเองกำลังประสบปัญหาดังกล่าวอยู่
เฝ้าสังเกตและติดตามวงจรการตกไข่ด้วยเครื่องมือง่าย ๆ นี้
กังวล กลัว และคิดมากเกี่ยวกับอนาคตมากเกินไป
นิ้วเขียวซีด ปากแห้ง รวมทั้งผิวแห้งและเหลือง
การใช้ยาระบายจำนวนมากเป็นอีกรูปแบบหนึ่งของการกำจัดอาหารที่กินเข้าไปแล้ว ยาเหล่านี้ถูกนำมาใช้เพื่อที่จะลดการดูดซึมอาหารและเร่งการทำงานของกระเพาะอาหารและลำไส้ ในทำนองเดียวกัน ยาขับปัสสาวะก็มักจะใช้เพื่อเพิ่มการปัสสาวะ และลดน้ำในร่างกาย เพื่อลดน้ำหนักตัว
ไม่เพียงเท่านั้นการลดการกินอาหาร สามารถนำไปสู่การขาดสารอาหารที่เกี่ยวข้องกับการควบคุมอารมณ์ได้อีกด้วย
โรคทางกายหรือโรคเรื้อรัง เช่น มีความผิดปกติของต่อมไทรอยด์ โรคมะเร็ง โรคเบาหวาน
จะเห็นได้ว่าผู้ที่ป่วยเป็นโรคคลั่งผอมนั้นเป็นอันตรายทั้งสุขภาพกายและใจ หากปล่อยไว้เป็นแบบนี้จะสุ่มเสี่ยงต่อการเป็นโรคภัยต่าง ๆ และอาจเป็นอันตรายถึงชีวิตได้ ผู้ที่อยู่ใกล้ชิดผู้ป่วยต้องหมั่นคอยสังเกตอาการ คอยช่วยตักเตือนและให้กำลังใจเพื่อให้ผู้ป่วยกลับมาทานอาหารในปริมาณที่เหมาะสม หากผู้ป่วยมีอาการขาดสารอาหารหนักเช่น อ่อนเพลียทั้งวัน โรคผอม กล้ามเนื้อไม่มีแรง ความดันโลหิตต่ำก็ต้องส่งผู้ป่วยเข้ารับการรักษากับแพทย์อย่างใกล้ชิด
การบำบัดทางจิต: เพื่อช่วยให้ผู้ป่วยเข้าใจความคิด ความรู้สึก และพฤติกรรมของตัวเอง
ผู้ป่วยมักจะมีสภาพเช่นเดียวกับผู้ที่อดอาหาร ได้แก่ ร่างกายผอมซูบโทรมไม่มีกล้ามเนื้อ มวลน้ำหนักน้อยผิดปกติกว่าคนมาตรฐานทั่วไป ร่างกายอ่อนเพลียง่าย รู้สึกเมื่อยล้าไปทั้งตัว มีอาการวิงเวียนศรีษะบ่อยครั้ง จำนวนเม็ดเลือดผิดปกติ ความดันโลหิตต่ำ หัวใจเต้นช้ากว่าปกติ ผิวแห้งซีดเหี่ยวเฉา ผมร่วง ประจำเดือนมาไม่ตรงเวลา
ความกังวลอย่างต่อเนื่องเกี่ยวกับอาหารและการดูแลเกี่ยวกับการบริโภคแคลอรี่ เป็นลักษณะทั่วไปของโรคคลั่งผอม โดยคนที่เป็นโรคนี้ อาจจะทำการจดบันทึกรายการอาหารทุกรายการที่พวกเขากินเข้าไป รวมถึงน้ำที่ดื่มด้วย บางครั้งพวกเขายังจดแคลอรี่ของอาหารด้วย
รีวิว เสริมสะโพก รัตตินันท์ คลินิก
แพทย์จะวินิจฉัยว่าผู้ป่วยเข้าข่ายป่วยเป็นโรคนี้่หรือไม่ โดยเบื้องต้นจะซักถามคำถามทั่วไปเกี่ยวกับน้ำหนักตัวและพฤติกรรมการรับประทานอาหาร เช่น น้ำหนักตัวที่ลดลงในช่วงที่ผ่านมา ความรู้สึกหรือความกังวลเกี่ยวกับน้ำหนักตัว พฤติกรรมล้วงคออาเจียน ปัญหาประจำเดือนไม่มาหรือปัญหาเกี่ยวกับการรับประทานอาหาร ผู้ป่วยต้องตอบคำถามเหล่านี้ตามความจริง เพื่อให้ประมวลผลออกมาได้อย่างแม่นยำ ทั้งนี้ แพทย์อาจตรวจด้านอื่น ๆ สำหรับประกอบการวินิจฉัย ดังนี้
คุณได้รับประโยชน์จากบทความนี้หรือไม่?